با آزمایش روی چشم های اهدایی؛
سلول های چشم بعد از مرگ انسان احیا شد
محققان سلول های عصبی حسگر نور را در چشمان اهدایی انسان و ارتباط میان آنها را احیا کردند. این دستاوردها می توانند تحقیقات در حوزه مغز و بینایی را دگرگون کنند.
به گزارش دانلود عکس به نقل از مهر به یورک آلرت، میلیاردها عصب در سیستم مرکزی اطلاعات حسی را به شکل سیگنال های الکتریکی انتقال می دهند. در چشمان هم عصب هایی مخصوص به نام سلول نور پذیر(photoreceptor)این فرآیند را انجام می دهند. گروهی از محققان«مرکز چشم جان ای موران» در دانشگاه یوتا و همکارانشان در Scripps Research از شبکیه چشم بعنوان مدل سیستم مرکزی عصبی استفاده کردند تا شیوه مرگ اعصاب و روش های نوین را برای احیای آنها بررسی نمایند. فاتیما عباس محقق ارشد این پژوهش می گوید: ما توانستیم سلول های نورپذیر در ماکولای انسانی را بیدار نماییم. این سلول ها قسمتی از شبکیه و مسئول بینایی مرکزی و توانایی انسان برای دیدن جزئیات دقیق و رنگ ها هستند. در آزمایشات روی چشمانی که ۵ ساعت بعد از مرگ اهدا کننده، انجام شد، این سلول ها نسبت به نور درخشان، نورهای رنگی و حتی بارقه های کم رنگ نور واکنش نشان دادند. هرچند در آزمایش های اولیه سلول های نورپذیر احیا شدند، اما به نظر می رسید آنها توانایی برای ارتباط با دیگر سلول های شبکیه را از دست داده اند. محققان متوجه شدند فقدان اکسیژن عاملی حیاتیست که به از میان رفتن این ارتباط منجر می شود. آن هانکن استادیار Scripps Research برای غلبه بر این چالش چشمان اهدایی را در کمتر از ۲۰ دقیقه بعد از زمان مرگ، جدا کرد و از طرف دیگر محققان مرکز چشم موران یک واحد انتقال مخصوص برای احیای اکسیژن و دیگر مواد مغذی مورد نیاز چشم های اهدایی طراحی کردند. علاوه بر آن محققان دستگاهی ساختند که عملکرد شبکیه را تقلید و فعالیت الکتریکی سلول هایش را اندازه گیری می کند. آنها با به کارگیری این روش توانستند سیگنال های الکتریکی خاصی که در چشمان زنده دیده می شود را احیا کنند. این اولین باری است که سیگنال الکتریکی مذکور از شبکیه اصلی چشمان انسان بعد از مرگ ثبت می شود. پژوهش مذکور که «احیای سیگنال دهی نور در شبکیه انسان و موش بعد از مرگ» نام گرفته، داده های بیشتر از ۴۰ چشم اهدایی انسان را بررسی نموده است. بگفته محققان این روش هزینه های تحقیقاتی و اتکا به مدلهای حیوانی نتایج تحقیق روی آنها با انسان متفاوت می باشد را کم می کند. به صورت معمول از موش ها برای تحقیق روی بیناییی استفاده می شود، اما آنها ماکولا ندارند. همینطور محققان می توانند درمان های جدید را روی سلول های چشم انسان آزمایش کنندو در نتیجه توسعه دارو هم سرعت می گیرد. تحقیق مذکور در نشریه نیچر انتشار یافته است.
منبع: دانلود عكس
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب